به گزارس آی فیلم 2، «مزدک رستمی» بازیگر سینما، تلویزیون و تیاتر ایران متولد 25 حوت (اسفند ) سال 1358 در تهران می باشد.
وی دارای مدرک لیسانس بازیگری می باشد و در حال حاضر مصروف تحصیل برای اخذ ماستری رشته کارگردانی است.
بدون شک یکی از مهم‌ترین آثار دوران بازیگری مزدک رستمی بازی در فلم «مارمولک» در سال 1382 می باشد.
او که در این فلم با «کمال تبریزی» همکاری داشت، در کنار بازیگرانی نظیر «پرویز پرستویی»، «سیروس همتی»، «شاهرخ فروتنیان» و «رعنا آزادی‌ور» بر تجارب خود افزود.
در سال 1393 این هنرمند ایرانی در سریال «همه چیز آنجاست» که چندی پیش از آی فیلم2 نشر شد، نقش «اسماعیل» مردی شکاک و بددل که به نامزدش اعتماد ندارد را بازی کرد.
مزدک رستمی در سال 1395 در سریال هشت و نیم دقیقه به کارگردانی «شهرام شاه‌حسینی» در نقش «نیما» برادر «یکتا» ظاهر شد و با هنرمندانی چون «شبنم قلی‌خانی»، «آشا محرابی»، «سام درخشانی »و «طوفان مهردادیان» همکاری داشت.
مزدک رستمی را باید بیشتر بازیگر تلویزیونی بدانیم چرا که 60درصد آثار وی تلویزیونی و 40درصد آثارش سینمایی است.
وی همچنین در سریال «شکوه یک زندگی» و فلم «به رنگ ارغوان» بازی کرده است.
به بهانه نشر سریال «همه چیز آنجاست» از آی فیلم2 و تحسین مخاطبان از نقش آفرینی «مزدک رستمی» در این سریال، گپ و گفتی با این بازیگر جوان و بااستعداد ایرانی داشتیم که در ادامه می خوانید:
آی فیلم 2 : کمی در خصوص ورودتان به مجموعه بازیگران سریال «همه چیز آنجاست» و چالش هایی که برای ایفای نقش «اسماعیل» در این سریال روبه رو شدید بگویید؟
مزدک رستمی: ضمن سلام خدمت مخاطبان شبکه آی فیلم 2؛ خیلی خوشحال هستم که این سریال در بازنشر همچنان مورد استقبال و توجه است و هنوز کهنه نشده است.
بازی در نقش «اسماعیل» مربوط به حدود 6،7 سال پیش است که یکی از دوستانم من را برای این کرکتر معرفی کرد و آن زمان کمتر شناخته شده بودم، با توجه به تست هایی که انجام شد و با توجه به اینکه این نقش دارای پیچیدگی هایی بود و متقاضی های زیادی برای بازی در این کرکتر وجود داشت، در نهایت این نقش به من واگذار شد.
زمانی که نقش را پذیرفتم باتوجه به چالش های که در این کرکتر بود و هنوز این سریال فلمنامه کاملی نداشت تا حدی که در اختیارم بود، با دوستان روانشناسی که داشتم در مورد آن گپ و گفت داشتم تا به خصوصیات این بیماری اشراف پیدا کنم، فلم های ساخته شده در این زمینه را تماشا کردم و تلاشم در این راستا بود که شبیه آدم هایی که قبلا این نقش ها را بازی کرده بودند نباشم و نقشی منحصر به فرد را بازی کنم که برای مخاطب تازگی داشته باشد و بیننده را درگیر کند.
آی فیلم 2 : نظر شخصی خودتان در مورد کرکتر «اسماعیل» چیست؟در جامعه امروزی چقدر آدم هایی شبیه اسماعیل «همه چیز آنجاست» وجود دارند؟
مزدک رستمی: من زمانی که نقش «اسماعیل» را بازی می کردم و این کرکتر را پذیرفتم به این فکر نمی کردم که از بیرون به آن نگاه کنم که این شخص چگونه است. نه تنها نقش اسماعیل که هر کرکتر دیگری که در آن ایفای نقش می کنم باید با آن یکی شوم و این بخشی از کار یک بازیگر است.
ولی وقتی از بیرون این نقش را تحلیل کنیم ،به عقیده من «اسماعیل» همه حرف هایش غلط نبود، اساسا در کل دنیا همه مردم در طول تاریخ مقداری از گیر و گرفتاری های اسماعیل را در وجودشان دارند و این تمامیت خواهی فقط در وجود مردها نیست و اساسا من فکر می کنم که انسان اینگونه است و فرهنگ، تمدن و پیشرفت باعث شده است که این میل تمامیت خواهی تعدیل شود و برخی افراد هم خودشان این رفتار را سانسور می کنند.
زمانی که افرادی با این خصوصیت و زمینه رفتاری وارد یک رابطه شیدایی و عاشقانه می شوند زوایای تیره اخلاقی پنهانشان در این شرایط تشدید می شود و بیماری را نشان می دهد.
به نظر من آنچه که وجود دارد اسماعیل و اسماعیل ها همه معلول علت بزرگ تری هستند مثل شرایطی که در آن رشد می کنند.
ما به عنوان اطرفیان این بیماران نباید چنین افردادی را نکوهش کنیم و باید سعی کنیم که علت اصلی بیماریشان را پیدا کنیم و اعتماد از دست رفته ذهنشان را به آن ها برگردانیم تا به زندگی عادی و طبیعی و نرمال باز گردند.
آی فیلم 2 : به نظرتان جامعه باید در برخورد با افرادی مثل «اسماعیل» چه رویکردی را در پیش گیرد؟
مزدک رستمی: من در زندگی ام با چنین شخصیتی برخورد نداشته ام ولی تعاریفی جسته و گریخته از اطرافیان شنیده بودم و آنچه در واقع ایفا کردم بر اساس شناختی بود که نسبت به این نوع آدم ها پيدا کردم و پلان هایی که برای نقشم داشتم و فلم نامه هم به ایفای کرکتر من کمک کرد.
همان طوری که در بخش قبلی صحبت هایم اشاره کردم رفتار این افراد باید ریشه یابی شود و آسیب هایی که در دوران کودکی متحمل شده اند و چرا این شک،تردید ها و ترس از دست دادن برایشان به وجود آمده‌است؟
عدم اعتماد به نفسی که شکل گرفته و این خشم در وجود آن ها به یک گارد دفاعی تبدیل شده است و می ترسند و شاید در ناخودآگاهشان احساس می کنند که جایگاهشان متزلزل شده است و قبل از اینکه مشکلات را در خودشان ریشه یابی کنند توپ را به زمین دیگران می اندازند و از سوی دیگر شاید اطرافیان خواسته و یا ناخواسته رفتاری داشته باشند که این تردید و نگرانی را تشدید می کند، ما نمی توانیم دیگران را مجاب کنیم تا مطابق میل ما رفتار کنند روی این حساب اگر ما به این آدم ها نزدیک شده و بفهمیم چگونه رفتار کنیم آن اعتماد سازی دوباره در وجودشان اتفاق می افتد و حال اگر در مرحله حاد بیماری باشد بحث درمان به عهده اطبا است تا آن ها را به مسیر درست و عادی زندگی برگردانند.
آی فیلم 2: ایفای نقش در کدام سکانس سریال «همه چیز آنجاست» برای شما دشوار بود؟
مزدک رستمی : برای من همواره نه تنها هنگام ایفای نقش «اسماعیل» بلکه هر نقش دیگری، روز اول فلم برداری و سکانس اول هر کاری سخت ترین روز است.
دلیل آن این است که من برای نقشم طرحی خاص در ذهن دارم و در واقع وقتی به عنوان بازیگر وارد پروژه کاری و گروه کاری جدیدی شوم کار برایم شبیه شروع کار یک نقاش است که می خواهد طرح اولیه خود را روی بوم پیاده کند.
کار اولی که در یک نقش ایفا می کنید و اگر در مسیر درستی حرکت کنید مثل قطاری که بر روی ریل خودش افتاد و حرکت می کند و زمانی که این اتفاق روی داد دیگر کار نه سخت است و نه هولناک.
برای من سختی کار فقط برای روز اول است، البته در حین کار استرس و هیجان مثبت دارم ولی ترس خاصی ندارم آن هم بخاطر اینکه میخواهم نقش تازه ای بازی کنم و می خواهم طرح آن چیزی که در پس ذهنم در مورد نقش دارم محقق شود.
آی فیلم 2 : پس از نشر «سريال همه چیز آنجاست» واکنش مردم در اجتماع و فضای مجازی چگونه بود؟
مزدک رستمی: جالب بود،البته مردم این دوره فلم ها زیادی می بینند و آگاهی شان بالا رفته است و می توانند کرکتر و بازی جذاب را به خوبی تشخیص بدهند.
البته گاهی همزاد پنداری مخاطبان زیاد است و عنوان می کردند که «اسماعیل» و رفتارش باعث اعصاب خرد کنی می شود ولی برای من بانمک بود و بیان گر آن بود که آن ها هم درگیر نقش شده اند و نشان میداد که من کارم را درست انجام داده ام.
در بازیگری مرز باریکی وجود دارد، اینکه طوری رفتار کنید که مخاطب شما را دوست داشته باشد و زمانی هم هست که شما به عنوان بازیگر چقدر قائل به درست ایفا کردن نقشی هستيد، به عنوان بازیگر نباید در ورطه ای سقوط کنیم که نقش را از دست بدهیم و همیشه مدلی رفتار کنیم که نگران باشیم نکند مخاطب ما را دوست نداشته باشد.
بر اساس تجربه شخصی در حیطه بازیگری شما در یک نقش هر چقدر به آن نزدیکتر باشید و درست تر ایفای نقش کنيد بدون توجه به اینکه نقش چه مثبت باشد و چه منفی، تماشاگر با شما ارتباط برقرار می کند و این تجربه شخصی من است.
حتما تماشاگر فهیم امروز بین نقشی که شما ایفا می کنید و خود واقعی شما تفاوت قائل است و هر اندازه در نقشتان بهتر کار کنید شما را تحسین می کند.
این برای من به عنوان یک بازیگر ارزشمند است و انرژی مثبتی دارد و مجاب می شوم که تعهد و وسواس را در کار بعدی بیشتر به نقشم نزدیک شوم و کار های بهتری ارائه دهم.
آی فیلم 2 : بعد ازسریال «همه چیز آنجاست» شما در نقش «نیما» در سریال «هشت ونیم دقیقه» بازی کردید ولی به پررنگی اسماعیل نبود و تفاوت زیادی هم بین دو نقشتان بود آیا بازی در نقش نیما نگاه مخاطبان را نسبت به شما بهتر کرد؟
مزدک رستمی: من با بخش اول صحبت های شما به لحاظ کم رنگی و پر رنگی موافق نيستم؛ نقش«نیما» هم پررنگی های خودش داشت و زمانی که سریال «هشت و نیم دقیقه» از شبکه های مختلف باز نشر می شود در فضای مجازی بازخورد های مثبتی دارد که بینندگان ابراز محبت می کنند.
زمانی که بازیگر نقشی را بازی می کند که خوب دیده دمی شود و این کرکتر در ذهن مخاطب حک می شود کار بعدی را باید طوری بازی کند که در آن شمایل که یکبار در ذهن مخاطب ساخته شده را بشکند و وارد کرکتر دیگری شود که شرایط و معضلات جدیدی دارد و این کار را سخت تر هم می کند و من در این امر باز هم موفق بودم.
سریال «هشت و نیم دقیقه» در کل کار خوبی شده بود و من تلاشم را کردم و نیما هم خوب دیده شده بود.
بازیگری و و کار هنری در ارتباط با مخاطب و نگاه او شکل می گیرد در غیر این صورت باید می رفتیم سراغ کار دیگری؛ ولی بحث این است که شما زمانی که کار حرفوی انجام می دهید موظف و مقید هستید تا نقشی که به شما محول شده به بهترین نحو ممکن بازی کنید و مخاطب آگاه امروز قطعا بین بازیگر و کارکتری که بازی می کنید تفاوت قائل می شود.
بنابراین نباید نگران باشید چون یک نقش منفی ایفا کردید مردم نگاهشان به شما عوض شود و مخاطب آگاه می گوید چه بازیگر خوبی و نمی گوید چه آدم بدی؛ ممکن است نقش روی آن های تاثیر بگذارد و قطعا هنر شما را تحسین می کنند.
آی فیلم 2 : در خصوص ایفای نقشتان در فلم «مارمولک» توضیح می دهید چون شاید خیلی از مخاطبان ندانند که شما راننده موتر «رضا مارمولک» بودید که او را در مسیر اشتباهی پیاده کردید؟
مزدک رستمی : «فلم مارموک» مربوط به سالیان دور است و اولین تجربه بازیگری حرفوی من بود،این فلم مربوط به سال 1382 بود که در آن زمان من در دوره هنرجویی بودم و بخاطر استعدادی که نشان داده بودم برای بازی معرفی شدم.
البته قرار بود من به همراه فرد دیگری در«مارمولک» نقش دیگری ایفا کنیم که بعد از بازنویسی فلمنامه بخاطر اینکه این دو نقش در پی رنگ اصلی تاثیر خاصی نداشتند حذف شد و به پیشنهاد یکی از دوستانم که در این گروه حاضر بود این کرکتر راننده موتر به من پیشنهاد شد البته نقش در یک سکانس بود ولی جالب است که در فضای مجازی دست به دست می شود و اتفاق خوبی افتاد چون موقعیت دراماتیک داشت و منم خودم خیلی آن را دوست داشتم.
آی فیلم 2 : شما کدام سکانس از فلم «مامولک» ر بیشتر دوست داشتید؟
مزدک رستمی : «مارمولک» فلم خیلی خوش ساختی بود و به علاوه سکانسی که خودم در آن بازی کردم اگر خود شیفتگی نباشد، به نظرم همه سکانس ها جذاب بود و هر بیننده ای با هر سکانسی می تواند با آن خاطره داشته باشد.
قسمت هایی که «رضا مارمولک» در مسجد و در موقعیتی قرا گرفته بود و از او سوالاتی می شود یا سخنرانی می کند را دوست داشتم و در کل خوب بود و توانست خنده بر لب مخاطب بیاورد و در ذهن مخاطب ماند.
آی فیلم 2: تا به امروز تعدادی از بازیگران و کارگردانان ایرانی به افغانستان سفر کرده اند، اگر برای شما پروژه کاری مشترکی در افغانستان پیشنهاد شود آیا تمای به همکاری خواهید داشت؟
مزدک رستمی : بله حتما.من کار در کشورهای مختلف را دوست دارم و افغانستان که کشور برادر و همزبان ایران است.
به نظر من پروژه های مشترک به خاطر تبادلات فرهنگی که صورت می گیرد هم جذاب است و هم دل ها را بیشتر به هم نزدیک می کند، من از قضیه کاملا استقبال می کنم.
آی فیلم 2 : برای مخاطبان شبکه آی فیلم 2 که سریال «همه چیز آنجاست» را با شوق و علاقه دنبال کردند و پیام های زیادی در خصوص نقش آفرینی شما ارسال کردند اگر صحبت و پیامی دارید بفرمائید؟
مزدک رستمی : مخاطبان در این چند سال بسیار به بنده لطف داشتند؛ من کاری غیر از آنچه به من محول شده را برای دیده شدن و خودنمایی انجام نمی دهم و طرز فکرم و نگاهم این است که هر آنچه که کار من است به نحو احسن انجام بدهم تا سلیقه فرهیخته و نگاه جذاب مخاطبان را اغنا کنم.
کاری که ما انجام می دهیم نیاز به فعالیت اضافه بر سازمانی ندارد که با مخاطب ارتباط برقرار کنید،الیته این کار نیاز به صبوری و تحمل دارد تا مخاطب شما را درک کند و با شما همراهی کند و اصول کاری شما را متوجه شود و زمانی که این اتفاق بیفتد مخاطب چه در فضای مجازی و چه در فضای حقیقی همیشه شما را دنبال می کند.
این لطف و محبتی که بینندگان در این سال ها نسبت به من داشتند باعث می شود که تعهد و وسواس من را بیشتر کرده است تا روی کارم تمرکز کنم تا کرکترهای متفاوت تر و عمیق تری را ارائه دهم و این مسئولیت من را قطعا زیادتر کرده است.
این را بدون تواضع و فروتنی و خالصانه می گویم این انرژی و توجهی که مخاطب نسبت به من ابراز می کند و پیام های محبت آمیز بینندگان بسیار برای من انرژی بخش است و باعث انگیزه و میل به حرکت رو به جلو می شود؛ خدا آن ها را حفظ کند و ممنون که وقت گرانبهایشان را می گذارند و ما را نگاه می کنند و ما را در این عرصه همراهی می کنند.
مردمان «افغانستانی» و «تاجیکستانی» برای من بسیار عزیز هستند، در میان آن های افراد با استعداد و با پتانسیل بالا در کشورهای هم زبان و برادر ما وجود دارند و تعدادی از آن ها که در ایران فعالیت می کنند و کم بیش کارهایشان را دنبال می کنم که این امر باعث خوشحالی من است.
عرصه هنر تنها عرصه ای است که در آن مرز وجود ندارد و شما با دل ها صحبت می کنید و درست است که ما همزبان هستیم ولی گاهی اوقات هم زبانی کافی نیست و از طریق کارکرد هنر می شود دل های را به هم نزدیک کرد.
و زمانی که کاری در میان مخاطبان افغانستان و تاجیکستان نشر می شود و باعث جذب و توجه آن ها می شود و این برای من بازیگر جذاب است.
این ذات هنر است که مرز نمی شناسد و ما باید به این زمینه بیشتر توجه کنیم که هنر باعث می شود مرزها را بشکنیم و دل ها را به هم نزدیکتر کنیم. از این رو ما باید بیشتر در زمینه هنر و تبادلات فرهنگی تکیه کنیم و با تاکید بر این مواضع می توانیم دنیا را به جای بهتری تبدیل کنیم.
مصاحبه کننده فاطمه اکبری
م ا
